Yvette Ben Salem, 21 Mei 2022
Het was 26 November 2014, mijn zoon werd die dag 8 jaar oud en ik stopte hem toe na een prachtige verjaardag met alles erop en eraan. Een skelter, een versierde huiskamer, de hele familie op bezoek, heel veel cadeaus, een speciaal gemaakte taart met een geboetseerd beeld van marsepein van Darth Vader, een kinderfeestje in een lawaaierige speelhal met veel snoep en chips... Kortom: alles was ingezet om onze spruit een onvergetelijke verjaardag te bezorgen. Hadden wij dat weer even goed gedaan! Na alle effort zocht ik naar erkenning en bevestiging van de spruit die ik zojuist op bed aan het leggen was.. 'Dat was een leuke verjaardag hè schat?'. Schat antwoorde dat hij het helemaal niet leuk vond... Dat ik had gesnauwd toen ik 's ochtends aan het poetsen was. Dat wij amper naar hem hadden omgekeken, dat we te druk waren om de visite te bedienen en entertainen. Dat we niet met hem hadden gespeeld en dat hij ons zijn cadeaus had willen laten zien maar wij te druk waren met 'leuk doen'.... Hij voelde zich onbelangrijk en onzichtbaar...
Inzicht
Auw.... Allerlei gedachten schoten door mijn hoofd bij het horen van deze onaangename boodschap. Van 'verwend rotblaag', naar 'ik heb het weer niet goed gedaan', 'ik kan ook niks goed doen', 'ik ben een slechte moeder'.... Ineens kwam het besef.. hij heeft gelijk. We hebben de hele dag lopen rennen en stinkend ons best lopen doen voor het plaatje. Voor wat wij denken dat hoort... Voor de buitenwereld... Maar wat was dan eigenlijk onze bedoeling van dit alles? Zo hoort het toch? Dit hebben we meegekregen vanuit onze opvoeding.. Generaties lang gaat dit zo.. en elke generatie gooit er nog een extra verplichting bovenop. Ondertussen waren we totaal voorbij geraasd aan dat waar het eigenlijk écht om ging: ons kind.
Spiegel
Toen ik klein was antwoorde ik op de vraag 'was het leuk geweest schat' braaf 'ja!', ik kan me niet herinneren dat ik al zo goed mijn gevoel kon verwoorden. En dus was ik heel trots op mijn zoon. Hij kon mij aangeven wat hij voelde zonder de verplichting te voelen mij te behoeden voor een eventuele teleurstelling of verdriet. Hij gaf mij een prachtig inzicht, zoals mijn kinderen nog vele malen zouden doen na dit voorgeval, een spiegel waarmee ik na het verwerken van het ongemak en pijn, kon onderzoeken en groeien.
Goede intenties
Al heel jong krijgen we veel regels mee om in deze maatschappij te kunnen functioneren. Onze ouders en wij als ouders, hebben daar de beste bedoelingen en intenties mee. We doen wat we denken dat goed is en nodig is om onze kinderen veilig te houden. Ze te beschermen voor verdriet, voor pijn, voor afwijzing, voor gevaar... We volgen de tradities die maatschappelijk worden opgelegd zodat we ertussen passen, mee mogen doen en geaccepteerd worden. Ons brein houdt het allemaal graag lekker overzichtelijk en helder en wil graag van te voren alles kunnen voorspellen en voorzien om ons veilig te houden. Hierdoor programmeren en coderen we onszelf continue uit zelfbescherming door gebeurtenissen en ervaringen op te slaan als goed en fout, plezierig en naar.
Verkrampen
Al met al zijn er heel veel regeltjes en programmeringen die ons leven flink kunnen beheersen. Ooit waren ze noodzakelijk om ons veilig te houden, maar nu we volwassen zijn en veel meer kunnen dragen en aankunnen dan toen we kind waren worden veel van die regels belemmerend en verstikkend. Ze verkrampen ons en weerhouden ons van groei, van het vinden van onze eigen passies en oneindige creativiteit. Ze resulteren in zelfafwijzing en het nooit 'goed genoeg'-gevoel . We hebben geleerd om (nep)veiligheid en controle te verkiezen boven ontdekken, voelen, groeien, falen, verkennen, proberen en floreren.
Inzicht in keuzes
De bovengenoemde kaders en regeltjes zitten er zo goed ingeramd dat we die niet 1,2,3 kwijtraken, wat ook niet hoeft. Tradities zijn ook heel fijn en gezellig en veel regels zijn ook wel handig en noodzakelijk om mee te kunnen draaien in onze maatschappij. Door inzicht te krijgen in conditioneringen ontdek je louter dat je keuzes hebt. Keuzes hebben leidt tot meer authenticiteit, eigen zeggenschap en een gevoel van vrijheid. Iets waar we volgens mij allemaal enorm naar verlangen. Iedere keuze die je maakt, hoe klein ook, heeft invloed op hoe jouw leven zich verder zal afspelen. Ontdek dat er naast het geijkte pad ook nog andere paden te bewandelen zijn. Dat je deze voorzichtig mag gaan ontdekken en beleven en steeds meer gaat voelen dat je ook dan gewoon OK bent. Dat je ten allen tijden weer even terug kan grijpen naar je comfortzone. Dat je, als je faalt door meer risico te nemen, je altijd wint omdat je nieuwe informatie over je échte zelf verkrijgt.
Ego
Jezelf... wie is dat nu precies, hoe werkt dat? Het verschil tussen ego en je ware zelf is een ingewikkeld vraagstuk. Voor mij is het ego het stuk van onszelf wat de illusie creëert van de wereld, van het spel, en de rol die we in het spel spelen m.n. om erkenning van buitenaf te krijgen. Het ego is gericht op overleven, veiligheid en voldoen aan een ideaalbeeld. Ons ware zelf is degene die onze gedachtes observeert en weet dat wij genoeg zijn. Over dit onderwerp zijn veel mooie boeken geschreven om hier meer inzicht en begrip in te krijgen.
Stel jezelf de juiste vragen
Start met jezelf oordeelloos regelmatig af te vragen hoe je je ergens bij voelt, waarom je het doet, wat je blij maakt, wat je raakt, waar je energie van krijgt, waar je geen plezier uithaalt, waar je mee mag stoppen, wat je wilt blijven doorzetten, waar je bang voor bent als je zou stoppen, of die angst wel klopt, waar dat ooit is begonnen, wat je niet meer doet waar je wel veel plezier in hebt, wat je over jezelf of een situatie gelooft, wat je van jezelf verwacht, wat je denkt dat anderen van je verwachten, wat jij allemaal wel niet van hén verwacht en nodig hebt... Allerlei vragen die je dichter brengen bij jouw emoties, gevoel, verlangens en ware zelf. 'Along the way' zijn we dat een beetje verleerd, door alle regeltjes.
Liefs,
Yvette
Op alle teksten op mijn website rust auteursrecht, © 2022 Yvette Ben Salem. Het is zonder toestemming niet toegestaan om de teksten te kopiëren, verspreiden of op een andere manier openbaar te maken. De artikelen en blogs zijn geschreven vanuit persoonlijke ervaring, research, mijn NLP opleiding, ervaringen en opgedane kennis. Deze website is geen officiële zorginstelling/ instantie.